गोपाला गोपाला, देवकीनंदन गोपाला

सांभाळी ही तुझी लेकरं, पुण्य समजती पापाला

ही धोंड्याला म्हणती देवता

भगत धुंडती तया जोगता

स्वत:च देती त्यास योग्यता

देव म्हणूनी कुणी न भजावे, फुका शेंदरी दगडाला

कुणी न रहावे खुळे अडाणी

शिक्षण घ्यावे व्हावे ज्ञानी

ह्यासाठी ही झिजते वाणी

मी जातीचा धोबी देवा, धुईन कपडा मळलेला

हेच मागणे तुला श्रीहरी

घाम गाळी त्या मिळो भाकरी

कुठेच कोणी नको भिकारी

कुणी कुणाचा नको ऋणकरी कुणी न विटो नर जन्माला

gopaala gopaala, dewakinndan gopaala

saanbhaali hi tujhi lekarn, puny samajati paapaala

hi dhondyaala mhanati dewata

bhagat dhundati taya jogata

swata:ach deti tyaas yogyata

dew mhanuni kuni n bhajaawe, fuka shendari dagadaala

kuni n rahaawe khule adaani

shikshan ghyaawe whaawe jnjaani

hyaasaathhi hi jhijate waani

mi jaaticha dhobi dewa, dhuin kapada malalela

hech maagane tula shrihari

ghaam gaali tya milo bhaakari

kuthhech koni nako bhikaari

kuni kunaacha nako rrianakari kuni n wito nar janmaala