जगण्याच्या वारीत मिळेना वाट

साचले मोहाचे धुके घनदाट

आपली माणसं आपलीच माती

तरी कळपाची मेंढरास भीती

विठ्ठला ...कोणता झेंडा घेऊ हाती ?

आजवर ज्यांची वाहिली पालखी

भलताच त्यांचा देव होता

पुरे झाली आता उगा माथेफोडी

दगडात माझा जीव होता

उजळावा दिवा म्हणुनीया किती

मुक्या बिचाऱ्या जळती वाती

वैरी कोण आहे इथे कोई साथी

विठ्ठला ...कोणता झेंडा घेऊ हाती ?

बुजगावण्यागत व्यर्थ हे जगणं

उभ्या उभ्या संपून जाई

खळं रितं रितं माझं बघुनी उमगलं

कुंपण इथं शेत खाई

भक्ताच्या कपाळी अन् सारखीच माती

तरी झेंडे येगळे.. येगळ्या जाती

विठ्ठला ...कोणता झेंडा घेऊ हाती ?

Jaganyaachya waarit milena waat

Saachale mohaache dhuke ghanadaat

Apali maanasn apalich maati

Tari kalapaachi mendharaas bhiti

Withhthhala ...konata jhenda gheu haati ?

Ajawar jyaanchi waahili paalakhi

Bhalataach tyaancha dew hota

Pure jhaali ata uga maathefodi

Dagadaat maajha jiw hota

Ujalaawa diwa mhanuniya kiti

Mukya bichaऱya jalati waati

Wairi kon ahe ithe koi saathi

Withhthhala ...konata jhenda gheu haati ?

Bujagaawanyaagat wyarth he jagann

Ubhya ubhya snpun jaai

Khaln ritn ritn maajhn baghuni umagaln

Kunpan ithn shet khaai

Bhaktaachya kapaali an saarakhich maati

Tari jhende yegale.. yegalya jaati

Withhthhala ...konata jhenda gheu haati ?